Z tej okazji Muzeum Samorządowe Ziemi Strzyżowskiej organizuje wystawę „Z dziejów strzyżowskiej Fary. 1494 - 2024”. Po raz pierwszy będzie można ją zobaczyć 18 maja podczas Nocy Muzeów.
- Skoncentrowaliśmy się na zaprezentowaniu długiej historii strzyżowskiego kościoła, jego architektury i wydarzeń, które wpłynęły na dzieje świątyni. Na wystawie można będzie dowiedzieć się o tajemnicach obrazu Matki Boskiej Strzyżowskiej, zapoznać się z symboliką maryjną umieszczoną na płótnie i odkryć fakty dotyczące konserwacji obrazu – mówi dyr. strzyżowskiego muzeum Magdalena Wilusz.
Na wystawie zostaną pokazane materiały przedstawiające trud odbudowy kościoła i wieży po katastrofalnym pożarze miasta w 1895 r. Innymi ciekawostkami będą plany architektoniczne znanych polskich architektów, m.in. Tadeusza Stryjeńskiego i Zygmunta Hendla, którzy współpracowali z parafią strzyżowską.
Początki strzyżowskiej fary sięgają XV w. Kościół mógł zostać zbudowany w miejscu dawnego, drewnianego kościoła, który mógł strawić wielki pożar miasta w marcu 1480 r.
Świątynia została konsekrowana w 1494 r. za czasów kardynała krakowskiego Fryderyka Jagiellończyka. Swoją świetnością promieniowała na całą okolicę. W roku 1657 wojska Rakoczego II zniszczyły doszczętnie miasto i świątynie.
Król Jan Kazimierz zwolnił strzyżowian z podatków na 4 lata, aby mogli odbudować kościoły i budynki miejskie. W 1678 r. sufragan krakowski Michał Oborski konsekrował odbudowane świątynie – parafialną i św. Katarzyny (kościół szpitalny).
Po pożarze w 1895 r. sporządzono nowy dach i wymalowano wnętrze. Polichromię i kilka obrazów ołtarzowych wykonał Jan Tabiński. W okresie międzywojennym sprawiono nowe dzwony (zabrane przez Austriaków) i wstawiono nową posadzkę w nawie głównej i bocznych.
Kult maryjny w Strzyżowie datuje się od XIII wieku za sprawą zakonu cystersów
Pierwsze obrazy Pani Strzyżowskiej pochodzą z II połowy XVII w. i wiążą się z ołtarzami Zwiastowania i Niepokalanego Poczęcia NMP. W 1657 roku zostały spalone w wyniku najazdu Rakoczego. Po potopie szwedzkim odbudowę kultu poprzez ufundowanie nowego ołtarza Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia zorganizował wojewoda krakowski, Jan Wielopolski. W 1704 roku komisja pod przewodnictwem biskupa Kazimierza Łubieńskiego stwierdziła cudowność obrazu po zbadaniu licznych fenomenów uzdrowień. Według miejscowej tradycji szczególnym kultem i czcią otaczali obraz konfederaci barscy. W ciągu wieku XIX kult obrazu NMP podupadł w wyniku działania polityki austriackiej. Odrodzenie nastąpiło na początku XX wieku dzięki staraniom miejscowych kanoników oraz biskupa Józefa Sebastiana Pelczara. W połowie XX wieku renowację obrazu przeprowadziło Muzeum Diecezjalne w Przemyślu pod kierownictwem Władysława Luteckiego.
Zasady głosowania w wyborach europejskich 9 czerwca
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?