Startuje Festiwal Szekspirowski. Czy królewicz duński zatańczy ogniste flamenco?

W tym oku zobaczymy 10 premier, będą międzynarodowe gwiazdy, spektakle z Hiszpanii, Belgii, Francji, Wielkiej Brytanii, Ukrainy, Polski oraz interesujące wydarzenia towarzyszące.

Festiwal potrwa do 6 sierpnia, a rozpocznie go monodram "Król Lear. Esej aktorski" - w wykonaniu Andrzeja Seweryna i reżyserii Janusza Opryńskiego (Teatr Stary z Lublina).

"Cudowna jest głupota tego świata" - takie jest motto tegorocznego festiwalu - zaczerpnięte właśnie z „Króla Leara” Williama Szekspira.
Następnego dnia Teatr im. J. Słowackiego z Krakowa pokaże spektakl "Romeo i Julia". Trzeciego dnia festiwalu zobaczymy "Zimową opowieść" Teatru Powszechnego z Warszawy.

29 i 30 lipca publiczność ujrzy „Truth’s a Dog Must to Kennel” , prowokującą diagnozę współczesnego teatru na podstawie „Króla Leara” w wykonaniu aktora i performera Tima Croucha. Ciekawe, kto wygra w tym "pojedynku" na monodramy?
Teatr Współczesny ze Szczecina przywiezie "Sen nocy letniej".

„Hamlet. The dance of the melancholic, jedną z najbardziej kultowych tragedii Szekspira zobaczymy w adaptacji choreografa Jesús Herrera, jest to porywający spektakl w rytmie flamenco. Hiszpańscy artyści zaprosili do współpracy Akademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego, ognistemu tańcowi towarzyszą więc przejmujące partie wokalne, całość zaś dopełnia muzyka na żywo.

Jako wielkie wydarzenie zapowiada się spektakl "Projekt Burza" Théâtre des Bouffes du Nord / Francja w reżyserii Petera Brooka i Marie-Hélene Estienne. Projekt ten miał się pojawić na festiwalu już rok temu. Niestety, śmierć legendarnego już za życia Petera Brooka sprawiła, że ujrzymy go dopiero teraz.

„Kiedy dawno temu w Stratfordzie po raz pierwszy zmierzyłem się z „Burzą”, efekt był daleki od zadowalającego. Czułem się, jakby sztuka ta prześlizgnęła mi się między palcami. Trudnością było przedstawienie w przekonujący sposób jej nieziemskiego świata. Dziś aktorzy z Zachodu posiadają wszystkie cechy niezbędne do zgłębienia w sztukach Szekspira tego wszystkiego, co dotyczy gniewu, przemocy politycznej, seksualności, introspekcji. Ale graniczy dla nich z niemożliwością dotknięcie świata niewidzialnego. Dla aktora wychowanego w świecie ceremonii i rytuałów droga prowadząca do tego, co niewidzialne, jest często prosta i naturalna. „Burza” to zagadka. To baśń, w której niczego nie można brać dosłownie, bo jeśli pozostaniemy na powierzchni sztuki, to umknie nam jej walor wewnętrzny - napisał Peter Brook.

Równie ciekawie zapowiada się piętnastominutowa opera syntetyczna Łodzi Kaliskiej „Makbeth ŁK’a, szepty i podszepty” z udziałem Michała Urbaniaka - to najkrótsza festiwalowa propozycja
31 lipca będzie można zobaczyć zwycięzcę konkursu ShakeSphere zorganizowanego przez Europejską Sieć Festiwali Szekspirowskich (ESFN), spektakl „Tragedia Makbeta” Teatru Flabbergast (Wielka Brytania) w reż. Henry’ego Maynarda.
Mam nadzieję, że nie sprawdzi się przesąd istniejący wśród ludzi teatru, że „Makbet” to sztuka przeklęta, przynosząca pecha. W Anglii nie wymawia się nawet tytułu, by nie przywołać licha. Czy Anglicy odczarują Makbeta? Zobaczymy.

Zainteresowanie widzów budzi „Sen nocy letniej” w reżyserii Andrija Bilousa z Kijowskiego Narodowego Teatru Akademickiego Mołodyj z Ukrainy.

Ciekawie zapowiada się medytacyjna uczta literacka z wielką gwiazdą światowego kina – Charlotte Rampling.
W programie festiwalu znalazła się też premiera gdańskiego Teatru Wybrzeże. Michał Siegoczyński w „Romeo i Julia is not dead” tworzy alternatywną historię Romea i Julii. Zastanawia się, jak wyglądałoby zmartwychwstanie pary kochanków w nowym świecie. Czy w nowej rzeczywistości szekspirowscy bohaterowie mogliby doświadczyć spełnienia? (premiera 1 sierpnia).
Dwa dni później festiwalowa publiczność obejrzy „At Home with Will Shakespeare” w wykonaniu Pipa Uttona, jednego z czołowych brytyjskich aktorów, specjalizujących się w monodramach.

Na czym polega fenomen Szekspira, którego dzieła wciąż po tylu wiekach budzą emocje? Może na tym, że ten największy dramaturg wszech czasów łamał na scenie wszelkie tabu i dobrze wiedział, czego oczekuje od niego elżbietańska publiczność. A ta spodziewała się szybkiej akcji, mocnych wrażeń w tragediach i kronikach oraz pieprznego erotyzmu w komediach. Był też uniwersalny w przekazie i w losach jego bohaterów odnajduje się człowiek współczesny. Szekspir żywy - to ten, w którym rówieśnicy ze sceny mówią rówieśnikom tekstem Szekspira o nich samych, i to jest fascynujące.

Mistrz ze Stratfordu chciał, aby jego teatr miał publiczność, co nie było łatwe, bowiem na ulicach Londynu również organizowano widowiska: walki psów i tortury. Na placach palono kobiety, odbywały się publiczne egzekucje. Były to wielkie uroczystości, które gromadziły wielu ludzi, więc Szekspir musiał zwabić publiczność do swojego teatru seksem i przemocą.

Czy dzisiaj jego twórczość jest dla reżyserów zwierciadłem, które ukazuje rzeczywistość, czy raczej gąbką, która może wszystko wchłonąć? Cóż, tego dowiemy się już wkrótce.

Emocjonująco zapowiada się konkurs o Złotego Yorica. Widzowie festiwalu zobaczą w tym roku aż pięć polskich szekspirowskich produkcji sezonu.

Ponadto zaplanowano interesujący program wydarzeń towarzyszących festiwalowi - pod hasłem „Myślenie ma sens”. Zaplanowano warsztaty, otwarte próby, spotkania z artystami i klub festiwalowy. Będzie można nauczyć się m.in.: jak szybko tworzyć sceny aktorskie, czy poznać specyfikę pracy artystycznej z osobami z niepełnosprawnościami.

CZYTAJ TAKŻE:
Octopus Film Festival przypływa po raz 6. W dniach 8-13 sierpnia w Gdańsku odbędzie się święto kina gatunkowego